OCD Nederland
Smetvrees duikt regelmatig op in de media. Een centrale rol speelt de angst voor besmetting. Angst om besmet te raken door een ander of juist angst om de ander te besmetten. De term wasdrang wordt ook weleens gebruikt. Wanneer iemand smetvrees heeft zal diegene zichzelf vaak en grondig wassen.De ene patient zal bang zijn om besmet te raken. Een ander deel van de patienten wil juist de ander niet besmetten. Het vaak wassen is een dwanghandeling om besmetting tegen te gaan. Voor mensen zoals u en ik is dit natuurlijk overdreven. Maar voor de patient is het gevreesde scenario zeer realistisch. Vaak zit de angst dieper. Namelijk het gevoel om de controle te verliezen. Hieromheen hebben zich allerlei overtuigingen ontwikkeld. Zo kan een patient de overtuiging hebben dat hij of zij besmet raakt door bestek te gebruiken dat daarvoor door een ander is gebruikt. Echt wetenschappelijk onderbouwd is het niet.
Behandeling kan plaatsvinden met behulp van de zogeheten exposure en responspreventie. Bij deze behandeling wordt de patient geconfronteerd met de situaties die hij of zij zo eng vindt. Dus gebruiken dat bestek van de ander. Een dag niet douchen. Hopelijk leert de patient zo inzien dat de dwanghandelingen helemaal niet nodig zijn.
Dit ondergaan van de gevreesde situaties gebeurt volgens een zogeheten angsthierarchie. De patient zal als eerst met de minst moeilijke situatie worden geconfronteerd. De meest moeilijke situatie wordt bewaard voor het eind. De methode is erop gericht de dwanghandelingen af te leren.
Men kan de behandeling van smetvrees uitbreiden met medicatie. Uitbreiding met medicijnen is aan te raden wanneer er met exposure en responspreventie niet voldoende vooruitgang wordt geboekt. Ook kan het zijn dat er uitsluitend behandeling met medicatie plaatsvindt op verzoek van de patient.
