Smetvrees behandeling

Smetvrees is een vrij bekende vorm van de dwangneurose. Angst om besmet te raken of een ander te besmetten is bij smetvrees aan de orde van de dag. De patient heeft de neiging vaak te wassen. Vandaar dat smetvrees ook wel wasdrang wordt genoemd. Wanneer iemand smetvrees heeft zal diegene zichzelf vaak en grondig wassen.

Sommige patienten zijn bang om zelf besmet te raken. En andere patienten zullen de vrees hebben om een ander te besmetten. Iets wat de patient probeert te voorkomen door zichzelf en zijn en haar spullen vaak en grondig te wassen. Voor mensen zoals u en ik is dit natuurlijk overdreven. Maar voor de patient is het gevreesde scenario zeer realistisch. In veel gevallen heeft de angst een grote invloed op de gedachten van de patient. Spullen van een ander kunnen niet worden aangeraakt, uit angst voor besmetting met zelfs ziekte en de dood als gevolg. In werkelijkheid is die kans natuurlijk erg klein.

Bij de behandeling van smetvrees wordt er in de regel gekozen voor exposure en responspreventie. Bij exposure en responspreventie moeten de situaties die voor de patient lastig zijn, worden ondergaan. Daarbij mogen geen dwanghandelingen worden uitgevoerd. Dus gebruiken dat bestek van de ander. Een dag niet douchen. Het doel is om de patient te laten inzien dat er niets gebeurt wanneer er geen dwanghandelingen worden uitgevoerd.

Men werkt volgens een lijst van lastige situaties, de zogenaamde angsthierarchie. De minst gevreesde situatie wordt als eerst ondergaan. De situatie waar de patient de meeste moeite mee heeft, ondergaat hij als laatste. De methode is erop gericht de dwanghandelingen af te leren.

De behandeling voor smetvrees kan worden uitgebreid met medicatie. In het geval dat met exposure en responspreventie niet de gewenste resultaten worden behaald, kan medicatie een uitkomst bieden. Soms heeft behandeling met medicatie de voorkeur van de patient.
Free Web Hosting